وبسایت رسمی برنامه نود – مگر می شود در تمام این سال ها هوادار و طرفدار فوتبال باشی و کریم باقری را دوست نداشته باشی؟ او یک استثناست. زننده گل اول تیم ملی ایران به استرالیا در آن ۸ آذر تاریخی، زننده آن گل دیدنی به لبنان در جام ملت های ۲۰۰۰، کاپیتان جاودانه تیم ملی و پرسپولیس.
به گزارش وبسایت نود ، کریم باقری آن قدر سرحال و قبراق بود که پای یک مصاحبه جذاب نشست ؛ از تراکتور و ماشین سازی گرفته تا پرسپولیس و تیم ملی و در نهایت تیم آلمان ۹۰ تا انتخاب بهترین بازیکن جهان بین رونالدو و مسی. حرف های آقاکریم را بخوانید:
*حضور شما در بازی دوستانه تراکتور نسل قدیم و جدید باعث خوشحالی هواداران تراکتور بود. ماجرای آن بازی چه بود؟
در حقیقت من تبریز بودم که دوستان قدیمی تماس گرفتند و گفتند برویم سر تمرین تراکتور. ما هم رفتیم و دیدیم بساط بازی دوستانه نسل قدیم و جدید فراهم است. روز خوبی بود.
*هواداران تراکتور وقتی عکس های شما در پیراهن این تیم را بعد از ۲۰ سال دیدند، واکنش جالبی داشتند.
آنها لطف دارند. برای من هم خاطرات زیادی زنده شد. البته زمان ما، هواداری از تراکتور به این شکل نبود، تماشاگر کم داشت، اصلا این شکلی نبود. آن موقع فوتبال تبریز دو قطبی بود؛ تراکتورسازی و ماشین سازی. البته الان دیگر ماشین سازی شرایط خوبی ندارد گرچه شنیده ام چند نفر از دوستان جمع شده اند و می خواهد به این تیم سرو سامان بدهند که مثل تراکتور خودش را بالا بکشد. امیدوارم که این اتفاق رخ بدهد تا آن زمان ببینید هواداران ماشین سازی کمتر از تراکتور نیستند. ماشین سازی هم از این شرایط خارج شود، مردم با آن تیم محبوب شان «حال» می کنند.
*البته محبوبیت تراکتور هم همیشگی بوده، قبول دارید؟
بله اما آن زمان این همه تماشاچی نداشت. به هر حال مردم ایران با فوتبال زندگی می کنند. حالا هم که شرایط فرق کرده و نه تنها از تبریز که از سراسر استان ها برای دیدن بازی های تراکتور، مردم به ورزشگاه می روند. تراکتور چند سال لیگ های پایین تر بازی کرده بود اما خدارا شکر سرمایه گذاری خوبی صورت گرفت تا این تیم هم بیاید و خوشبختانه فوتبال غرب کشور زنده شد.
*فکر می کنید تراکتور قهرمان لیگ شود؟
من نباید در این مورد فکر کنم! شرایط برای همه تیم ها سخت است ولی فکر می کنم مقام خوبی به دست بیاورد. تیمی که می خواهد قهرمان شود، باید جدا از تلاش، بازیکنان موثری هم داشته باشد که خدا را شکر تراکتور شرایط خوبی برای خودش درست کرده است.
*در مورد بازیکن بحث شد یاد پرسپولیس افتادیم. نظرتان در مورد پرسپولیس چیست؟
این تیم شرایط خوبی ندارد. همانطور که می بینید هواداران نگران هستند. فکر می کنم باید هر چه سریع تر تکلیف باشگاه مشخص شود. یک برنامه ریزی، یک تکلیفی بالاخره باید یک اتفاقی بیفتد دیگر. به خدا دلم به حال هواداران پرسپولیس می سوزد. امیدوارم مسئولان تصمیم خوبی برای این تیم بگیرند.
*شما یک زمانی خواهان خرید پرسپولیس بودید. هنوز هم می خواهید چنین تیمی را بخرید؟ اصلا این پرسپولیس را دوست دارید؟
من نمی خواستم تیم را بخرم، دوستانم پا پیش گذاشتند تا روی پرسپولیس سرمایه گذاری کنند که در نهایت به هیچ نتیجه ای نرسیدند ما هم دیگر پیگیری نکردیم. من نمی دانم چه می شود و تکلیف این پرسپولیس چطور مشخص خواهد شد ولی از مسئولان می خواهم اول به فکر هواداران باشند و بعد به مسائل دیگر فکر کنند. باید به این باشگاهی سرو سامانی داد.
*شما به یاد می آورید که پرسپولیس تا به حال حتی یک نماینده در تیم ملی نداشته باشد؟
این دیگر مشخص می کند شرایط ما چقدر بد شده است. هیچ نماینده ای در تیم ملی نداریم. البته به نظر شخصی من، حداقل کروش می توانست از محمد نوری دعوت کند چون نوری به لحاظ روحی و بدنی شرایط خوبی داشت و می توانست به ما کمک کند. گل های خوبی هم زده بود ولی به هر حال تصمیم گیرنده، شخص دیگری بود و نوری را از لیست تیم ملی خط زد. کار در تیم ملی کاملا متفاوت است ولی با این حال نمی توانیم بگوییم پرسپولیس هم حق داشت چند نماینده را به تیم ملی بدهد.
*در مورد تیم ملی چه نظری دارید؟ قهرمان جام ملت ها می شویم؟
ما باید در ابتدا واقع بین باشیم، ببینیم چه چیزهایی به تیم ملی داده ایم و چه می خواهیم. ببینیم امکانات مان چه بوده، آیا به تیم ملی رسیدگی کافی داشتیم؟ در حدی که امکانات داده ایم، نتیجه بخواهیم. نمی دانم چه اتفاقی رخ می دهد ولی امیدوارم موفق باشیم.
*می توانید نظر شخصی تان را بگویید که جایگاه تیم ملی بین ۴ تیم اول آسیاست یا نه؟
این را هم نمی توانم بگویم. ما در این مدت برخلاف سایر تیم ها فقط تمرین کردیم و یک بازی تدارکاتی نه چندان مهم داشتیم. الان حتی صعود از گروه هم برای همه تیم ها سخت است چه برسد به حضور در جمع ۴ تیم نهایی. با وجود ژاپن، کره، استرالیای میزبان و چند تیم دیگر، شرایط برای ما خیلی سخت شد.
*ماجرای علی کریمی هم پیش آمد و شاید سخت تر هم باشد؟
شاید.
*شما از این قضیه چقدر اطلاع دارید؟
راستش را بخواهید زیاد در جریان موضوع نیستم. توسط اس ام اس یکی از خبرگزاری ها متوجه قهر علی کریمی شدم. نمی دانم اصلا سر چه موضوعی قهر کرده و مشکلات شان به چه صورت بوده است اما علی آدم عاقلی است و خودش تصمیم گیرنده بود.
*الان بر سر زمان خداحافظی یکباره او حرف و حدیث است که می توانست چند هفته قبل یا چند هفته بعد برود. قبول دارید؟
باز هم می گویم من و شما نمی دانیم موضوع دقیق قهر کریمی چیست و نمی توانیم قضاوت کنیم. بهترین کسی که می تواند در این خصوص حرف بزند، خودِ علی است. او باید توضیح بدهد که چه شد. تا قبل از آن، نباید قضاوت کنید.
*برگردیم به ماجرای پرسپولیس. هواداران این تیم شما را در کوچه و خیابان می بینند، چه حرف هایی با شما مطرح می کنند؟
آنها نگرانند. همه می پرسند چرا شرایط این طور شد. چرا این پرسپولیس در خور نام خودش کار نمی کند. البته نگرانی هواداران هم به حق است. مسئولان باید کلاه شان را قاضی کنند که چه بلایی بر سر پرسپولیس آمده است؟ ما هیچ جوابی نداریم که به هواداران بدهیم. تنها دلخوشی هواداران پرسپولیس، همان بردهای هفتگی این تیم بود که با یکسری تصمیمات اشتباه دیگر خبری از آن نیست. من فکر می کنم یک نفر باید بیاید که دلش به حال هواداران بسوزد و به خاطر آنها کار کند نه خودش.
*البته این باشگاه دچار «فقر ستاره» هم شده!
در این مورد شما باید کل فوتبال ایران را ببینید. ما مگر چند ستاره داریم. اصلا از ۲۰ سال قبل به این طرف چند ستاره برای فوتبال ساختیم؟ با این حال هنر مربی گری در این است که از همین بازیکنان چطور باید بازی گرفت. قبول کنیم که قدرت و توان بازیکنان همین قدر است و با همین ها باید جوابگوی انتظارات مردم باشیم.
*به نظرتان چقدر طول می کشد تا یک نسل فوتبالسیت خوب مثل همان نسل ۹۸ تیم ملی بسازیم؟
زمان زیادی می برد. کار یک روز و یک سال نیست. باید باشگاه ها را خصوصی کنیم تا در بازیکن سازی موفق باشند، ابزار در اختیار فوتبالیست ها قرار دهیم، کار پایه ای کنیم و… تا بتوانیم یک نسل خوب بسازیم. التبه فکر می کنم نسل ۹۸ دیگر تکرار نمی شود.
*الان که به جدول رده بندی نگاه می کنیم، یکسری مربی جوان مثل خطیبی، منصوریان، گل محمدی، مرفاوی، تارتار، ویسی و… می بینیم که اتفاقا موفق هم هستند. چه زمانی نوبت به کریم باقری می رسد که لباس مربی گری به تن کند و به این جمع اضافه شود؟
ببینید قرار نیست هر کسی که فوتبالیست بوده، بعد از اتمام فوتبالش سرمربی شود و یک تیم را به لیگ بیاورد و یا یک تیم را از لیگ به دسته پایین تر ببرد. یک مثال ساده بزنم؛ آلمان سال ۱۹۹۰ را به یاد می آورید؟ بهترین تیم آلمان در تمام دورانش بود که آن همه ستاره داشت. به غیر از یک یا دو بازیکن از آن نسل، چند نفرشان مربی در سطح عالی و بین المللی شد؟ اینکه ما چند سال بازیکن تیم ملی بودهایم، کاپیتان بودیم یا بازی کردیم و گل زدیم دلیل نمی شود که حتما مربی خوبی هم باشیم. دلیل نمی شود که بازیکن خوب، مربی خوبی هم باشد. این دو مساله با هم خیلی فرق دارد. مربی گری یک فردی را می خواهد که به این کارها علاقه مند باشد یا هر روز به دانشش اضافه کند. شاید من این مسائل را نداشته باشم. در فوتبال ایران، مربی گری شرایطی دارد که در خودم نمی بینم.
*شما رفتید به سمت تیم های بین المللی، ما هم یک سوال بین المللی داریم؛ به نظرتان کدام بازیکن بهترین بازیکن سال ۲۰۱۴ می شود؛ مانوئل نویر، لیونل مسی یا کریستانو رونالدو؟
اول این را بگویم که من علاقه شدیدی به باشگاه رئال مادرید دارم و طرفدار رئال هستم و…
*پس نظرتان مشخص است، رونالدو !
نگذاشتید حرف بزنم! می خواستم بگویم هیچ کس نمی تواند از بین رونالدو و مسی فقط یک نفر را انتخاب کند. کار خیلی سختی است. شاید ما رئالی ها دوست داشته باشیم رونالدو بهترین بازیکن شود ولی مسی هم در جام جهانی عالی بود. در طول یک سال، من رونالدو را انتخاب می کنم ولی باز هم می گویم مسی هم بازیکن کوچکی نیست و می تواند رای خوبی بیاورد.
