اما اورباچ ۵۸ ساله، فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد است و در طی ۱۳ سال گذشته بدون برق و در خانه ای که خودش ساخته زندگی می کند و حتی غذایش را نیز خود پرورش می دهد.
به گزارش پرشین وی کارهای روزمره او کاشت سبزیجات ، جمع آوری میوه ، نگهداری از سه بز ، هفت مرغ و جوجه، دو اسب و شکستن هیزم است.
او آب آشامیدنی خود را از رودخانه نزدیک کلبه اش تهیه کرده و تنها به ندرت برای خرید برنج و کاکائو با دیگران معامله می کند.
بعد از ظهر های او در کنار اجاق شعله ور و پختن شام و نواختن موزیک بر چنگ سلتی اش می گذرد. به گزارش پرشین وی او سپس در ساعت ۷:۳۰ شب بر روی تشکی که از پشم پر شده می خوابد.
خانم اورباچ می گوید:”این شیوه ای است که من می خواهم زندگی کنم، این سبک زندگی به من حس خوشحالی و آرامش می دهد و این خانه ایده آل من است.”
او خانه اش را در کوهای غرب ولز بنا نهاده و نام آن را “روح زمین” نامگذاری کرده است.
وقتی فرزندانش بریستول و بریگتون که در دهه ۲۰ سالگی و ۳۰ سالگی خود به سر می برند از لندن به دیدن او می روند مانند هر مهمان دیگری نباید با خود وسایل تکنولوژی مانند تلفن یا لپ تاپ به آنجا ببرند.
البته این شیوه زندگی بسیار با سابقه خانوادگی خانم اورباچ فرق دارد ، پدر وی یک ویولنیست و مادرش یک کتابدار بود. بعد از فارغ التحصیل شدن در آکسفورد در رشته زبان چینی ، او با یک مورخ معماری به نام جولین اورباچ ازدواج کرد و پس از چندین سال زندگی ازهم طلاق گرفتند.
تهیه و ترجمه: گروه خبر پرشین وی