کاملا قابل درک است. انتظارات بعضی از دوستان از دولت جدید را می گویم. بالاخره پس از هشت سال نسیمی وزیدن گرفته است که بوی بهبود را می توان از آن شنید. وقتی هشت سال دندان بر جگر صبر خاییده باشی و ناگهان فضای نصفه نیمه ای برای بیان حرف های مانده در گلو پیدا کنی می خواهی علاوه بر هر آن چه در دل داری چیزهای بیشتری هم بگویی. به کفاره آن همه سکوت و صبر، حرف زدن را حق خودت می دانی
RSS