وب سایت برنامه نود- شاید در نگاه اول مهم نباشد که یک بازیکن فوتبال چه شمارهای می پوشد٬ اما همه علاقهمندان دوآتشه فوتبالی میدانند که برای برخی بازیکنان شمارهای که پشت پیراهنشان هک شده از خیلی چیزهای دیگر مهمتر است. البته فلسفه شماره بازیکنان فقط به میل و علاقه بازیکنان به عددی خاص محدود نمیشود و هرشمارهای یادآور تاریخ و فلسفهای خاص است. به ویژه در سالیان پیشین که هنوز شمارههایی مانند ۴۵ و ۹۹ مد نشده بود. در سالیانی نه چندان دور٬ موقعیت بازیکنان در زمین بود که تعیین می کرد هر یک از بازیکنان چه شماره ای را به تن کنند. مدافعان باید از شماره های ۲ تا ۵ را به تن می کردند، گوشها ۷ یا ۱۱، و مهاجمان ۹ یا ۱۰٫ شماره ۶ مخصوص هافبکهای دفاعی بود و ۸ را بازیکنان فانتزیباز میپوشیدند. اما در سالهای گذشته ما شاهد اعداد عجیبی در پشت پیراهن برخی بازیکنان فوتبال دنیا هستیم. نمونهاش ماریو بالوتلی که همین ماه پیش به لیورپول پیوست و شماره عجیب ۴۵ را انتخاب کرد. بد نیست به همین بهانه نگاهی بیندازیم به شمارههای عجیب چند سال گذشته برخی بازیکنان و چرایی انتخاب این شمارهها:
ایوان زامورانو
قدیمیها این مهاجم شیلیایی را به خوبی به یاد دارند. او زمانی که در اروپا توپ میزد٬ به موفقیت های عظیمی دست یافت. ایوان در تیم رئال در ۱۳۷ بازی ۷۷ گل به ثمر رساند و چند سال بعد مورد توجه باشگاه اینتر میلان قرار گفت. اما زامارونا که عاشقانه شماره ۹ را دوستداشت و حتی در تیم شیلی هم این شماره را به تن میکرد٬ در بدو ورود به این باشگاه ایتالیایی با یک مشکل بزرگ رو به رو شد: پیراهن دوستداشتنی ایوان تن رونالدوی برزیلی بود. به قول بعضیها رونالدوی اورجینال و همین کار را برای زامارونا سخت کرده بود. ایوان به ناچار به خبرنگاران گفت که میخواهد شماره ۱۰ را بپوشد. اما این شماره هم تن یکی از اسطورههای فوتبال ایتالیا یعنی روبرتو باجو بود و دوست مهاجم شیلیایی از آن کوتاه ماند. زامارانو که خوب میدانست رونالدو و باجو بازیکنان بزرگتری از او هستند٬ در اقدامی خلاقانه شماره ۱۸ باشگاه اینتر را انتخاب کرد اما در عوض یک علامت جمع کوچک میان یک و هشت گذاشت تا مجموع آن ها همچنان ۹ باقی بماند. بد نیست بدانید که این تاکتیک از آن زمان تا کنون توسط بسیاری از بازیکنان تقلید شده و هنوز هم پشت پیراهن بسیاری از بازیکنان این قبیل علامت ها را می توان دید.
اوسیه آردیلس
در کهکشان ستارههای فوتبال آرژانتین٬ مطمئنا اوسیه آردیلس جای خیلی خوبی ندارد. فوتبال آرژانتین در این سالها آنقدر ستاره داشته تا کمتر کسی نام آردیلس را به خاطر بسپارد. اما این هافبک ریزنقش آرژانتین به یک دلیل ساده و شاید هم عجیب در خاطر فوتبالدوستان دنیا باقی مانده. او اولین و معروفترین هافبک و بازیکن دنیاست که شماره یک را در جام جهانی به تن داشت. شمارهای که به طور تاریخی متعلق به دروازهبانان است و هر گلری آرزوی پوشیدن آن را دارد. ماجرا از این قرار بود که در جام جهانی ۱۹۸۲ در اسپانیا، آرژانتین تصمیم گرفت تا شماره پیراهن های بازیکنان خود را بر حسب حروف الفبا مرتب کند. به این ترتیب اوسیه آردیلس تنها بازیکنی بود که در دروازه گلری نمی کرد اما شماره ۱ را به تن داشت. بد نیست این نکته را هم بدانید که تنها بازیکن آرژانتینی که آنزمان از این قاعده تبعیت نکرد، دیگو مارادونا بود که زیر بار پوشیدن شماره ۱۲ نرفت و همان شماره ۱۰ محبوب خود را به تن کرد.
ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که پانتلیس کافس هم که چند سال بعد در باشگاه اولمپیاکوس شماره ۱ را به تن می کرد در واقع به علت عشق و علاقه خود به آردیلس این شماره را می پوشید.
ماریو بالوتلی
آخرین خرید باشگاه لیورپول در فصل نقل و انتقالات تابستانی جاری یعنی سوپر ماریو، در تمام باشگاه های اینتر، منچسترسیتی و آ ث میلان شماره ۴۵ را به تن می کرد و حالا هم قرار است در آنفیلد شماره ۴۵ را بپوشد. برخلاف تصور٬ این مهاجم جنجالی را به دلیل اینکه جمع شمارههایش ۹ میشود انتخاب نکرده. او اعتقاد دارد عدد ۴۵ برایش شانس میآورد. همین و بس: ««زمانی که سه یا چهار بازی برای اینتر در میادین حضور یافتم، آن زمان که خیلی جوان بودم، شماره ۴۵ را می پوشیدم چرا که شماره ها برای بازیکنان جوان از ۳۶ تا ۵۰ بود.من شماره ۴۵ را انتخاب کردم و به شوخی می گفتم ۴ به علاوه ۵ می شود ۹ – من در تمام آن چهار بازی گل زدم. این شماره برای من شانس می آورد به همین خاطر است که ۴۵ را همیشه به تن می کنم.»
دیوید بکهام
دیوید بکهام را همه میشناسند. میگویند او معروفترین فوتبالیست تمام دوران است. بکهام که یکی از ستارههای بی بدیل باشگاه منچستر محسوب میشود٬ در تمام دوران بازیاش دراولتدرافورد شماره ۷ افسانهای این باشگاه را بر تن داشت و در تیم ملی انگلیس هم همین شماره را میپوشید. اما بکهام در سال ۲۰۰۳ با سرالکس فرگوسن دعوایش شد و منچستر را به مقصد مادرید و تیم اول این شهر ترک کرد. نکته جالب این انتقال جنجالی این بود که دیوید دیگر نمیتوانست شماره ۷ را بر تن کند چرا که این شماره در آن در اختیار رائول گونزالز کبیر بود. بکهام هم ترجیح داد در باشگاه جدیدش شماره ۲۳ را بپوشد شمارهای که به دلیل علاقه دیوید به مایکل جردن٬ بسکتبالیست معروف آمریکا انتخاب شده بود. چرا که جردن همیشه همین شماره را در NBA به تن میکرد.
سه گانه ی آث میلان
در سال ۲۰۰۸، باشگاه میلان سه ستاره به نام های شوچنکو، رونالدینیو و فلامینی را به خدمت گرفت. نکته جالب این بود که هر سه بازیکن خواستار پوشیدن شمارههایی بودند که در آنزمان توسط سایر بازیکنان باشگاه پوشیده میشود. باشگاه میلان هم در اقدامی جالب سه شماره عجیب ۷۶، ۸۰ و ۸۴ را به این بازیکنان داد. دلیل این اقدام هم ساده بود. این شمارهها به ترتیب سال تولد شوچنکو، رونالدینیو و فلامینی بود.
رونالدو
رونالدو لوییز نازاریو دلیما را همه ما میشناسیم. مهاجم کچل تیم ملی برزیل در دهه گذشته. او بعد از عملکرد شگفت انگیزی که در باشگاه آیندهوون داشت به بارسلونا و بعد به اینتر و رئال مادرید نقل مکان کرد، رونالدو بعد از اروپا گردیاش دوباره به ایتالیا بازگشت و اینبار به باشگاه آث میلان منتقل شد و شماره خاطره انگیز ۹۹ را برگزید. در آنزمان در ایتالیا شایعه شده بود که رونالدو به دلیل علاقه وافر به بستنیهای ۹۹(نوعی مارک در ایتالیا) این شماره را انتخاب کرده است اما بعد از سوی این مهاجم برزیلی اعلام شد که در ابتدا شماره ۹ را می خواسته اما چون این پیراهن را پیپو اینزاگی می پوشیده، او هم شماره ۹۹ را انتخاب کرده است. بد نیست بدانید که رونالدو بعدّها در باشگاه کورینتیناس هم در یک دیدار به افتخار ۹۹ سالگی این باشگاه شماره ۹۹ را به تن کرد.
خورخه کامپوس
کامپوس را نوستالوژی بازهای فوتبالی به خوبی به یاد دارند. دروازه بان مکزیکی که ۱۳۰ بار برای کشور خود در میادین حاضر شد و برخی اوقات شماره عجیب ۹ را به تن می کرد. بدد نیست بدانیدکه کامپوس در دوران جوانی خود مهاجم بود و به رغم موفقیت هایی که در این پست به دست آورد هرگز نتوانست از علاقه خود به دروازه بانی صرف نظر کند.
بیسنته لیزارازو
زمانی که این دفاع چپ فرانسوی برای بار دوم به بایرن مونیخ بازگشت تصمیم گرفت تا یک شماره جدید پشت پیراهن خود حک کند. بعد از گمانه زنی های فراوان کاشف به عمل رسید که این بازیکن شماره ۶۹ را به این خاطر انتخاب کرده که متولد ۱۹۶۹ بوده و قد او هم یک متر و ۶۹ سانتی متر است. جالب است؛ نه؟
امیرعلی مجیدی- وب سایت نود